سلام...
ای خدا چرا ما هر چی میگیم مردم خودشون طبق سلیقشون برداشت میکنن و برداشت های تقریبا عقلانی ما اشتباه هست؟!
امروز داشتم فکر می کردم که مگه ما نمیدونیم که خدایی با فلان صفات و ویژگی
ها وجود داره . مگه نمی دونیم که آخرت از دنیا بهتره . مگه نمی دونیم
پیامبر ما از همه خلایق بهتره . مگه نمی دونیم ائمه ما در هدایت ما از هر
اشتباه و خطایی مصون هستند .
پس چرا به آخرت شوق نداریم ؟
پس چرا گناه می کنیم ؟
پس چرا به دنیا چسبیدیم ؟
پس چرا با علم به فضایل به اونا متصل نیستیم ؟
چرا همش دنبال یه علومی غیر از این علوم و یه استادهایی غیر از این استاد
ها و یک کتابهایی غیر از این کتابها میگردیم ؟
چرا همش دنبال چیز هایی هستیم که یه جور دیگه باشن ؟
چرا فکر می کنیم کتابهای اخلاقی که امام خمینی می خونده یک کتابهایی است که
ما به اونا دسترسی نداریم
چرا وقتی یکی یه ذره خوشگل حرف می زنه گوشامونو تیز می کنیم و فکر می کنیم
الان می خواد یه فرمولی بده که ما یه شبه عوض بشیم ؟
فکر می کنم پیدا کردن ریشه ای برای سوالات بالا می تونه به من نشون بده که
چرا نمی تونم ؟
پی نوشت علیرضا جان ممنون تصحیح شد ولی من فقط اسمتونو داشتم اینجا ازتون تشکر میکنم در ضمن نظر هم خصوصی بود نشد نمایش داده بشه
بازم ممنون از لطفتون